Wat ik na meer dan 200k recensies geleerd heb

Hele boeken vol

Sinds ik in 2011 bij Eet.nu begon te werken, heb ik ruim over de tweehonderdduizend recensies gecontroleerd. Natuurlijk loopt dit cijfer bijna iedere dag verder op, maar op het moment dat ik deze blog begon te schrijven was het actuele aantal 222.253. Een hele hoop tekst dus! Hoewel een klein aantal recensies letterlijk dezelfde tekst bevatten, zijn de meeste recensies natuurlijk heel gevarieerd, zowel qua schrijfwijze en lengte, als wat betreft de aspecten die mensen beschrijven. Zo leggen veel recensenten de nadruk op het eten, maar er zijn zeker ook mensen die de sfeer of bediening het meest uitgebreid omschrijven. Zo merk je wel dat ieder zijn voorkeuren heeft en dus niet iedereen hetzelfde belangrijk vindt.

Ieder zijn taal

In al die tijd ben ik ook vele talen tegengekomen. Bijvoorbeeld in lokale dialecten die ik niet ken, maar ook recensies in buitenlandse talen. Zelfs recensies met alleen emoji's komen voor. Duitse en vooral Engelstalige recensies zijn voor mij meestal best makkelijk te controleren. Frans heb ik overigens ook gehad op de middelbare school, maar helaas ontbrak het me destijds aan motivatie om er goed in te worden. Ook komen we soms recensies tegen in talen die niemand van onze redactie kan lezen, zoals Turks, Arabisch, Chinees of Hebreeuws. Gelukkig is het door Google Translate en andere vertaalprogramma's mogelijk geworden om deze teksten toch te kunnen controleren, zodat we ook deze recensies zichtbaar kunnen laten. Meestal zetten we dan de Nederlandse vertaling erbij, zodat het voor iedereen te begrijpen is.

Taal is een kunde

Eén van de dingen die me al die tijd het meest is opgevallen, heeft te maken met de manier waarop mensen schrijven. Een enkeling hanteert nog een zeer chique, ouderwetse manier van schrijven, maar de meeste mensen houden het vrij normaal. Zeldzaam maar heel leuk is dat sommige recensies volledig in rijmvorm geschreven worden. Ook merk je dat de taal gaandeweg verandert, zoals dat veel mensen tegenwoordig "is" schrijven waar ze "eens" bedoelen. Wellicht wat minder leuk is dat veel recensies nogal wat fouten bevatten. Soms komen we lange teksten tegen zonder ook maar één hoofdletter of leesteken erin. Ook spelfouten zijn heel normaal. Natuurlijk zijn er ook veel recensies die we niet zichtbaar laten, bijvoorbeeld omdat ze scheldwoorden bevatten of om een andere reden niet overeenkomen met onze richtlijnen voor berichten. Hoewel we in Nederland maar twee officiële talen hebben (naast het Nederlands is Fries ook een erkende taal), merk ik dus dat er ontelbaar veel individuele interpretaties van de talen bestaan.

Mijn proces

Hoe het controleren van recensies in zijn werk gaat, is wellicht ook interessant om je te vertellen. Natuurlijk kijken we uitgebreid naar de tekst zelf, om te zien of er dingen instaan die we normaal niet toestaan. Ook kijken we naar verschillende gegevens bij een recensie om de betrouwbaarheid te waarborgen. We kijken bijvoorbeeld of deze schrijver recent al een andere recensie bij dat restaurant heeft geplaatst. Als een recensie betrouwbaar is, dan kunnen we deze goedkeuren, maar soms is de leesbaarheid van de tekst niet optimaal. In dat geval zullen we handmatig de tekst verbeteren, bijvoorbeeld door de spelling aan te passen of interpunctie toe te voegen. Sinds kort kunnen we sommige recensies ook omzetten naar een zogenaamd "duimpje", zodat we deze niet hoeven af te keuren, ondanks dat de tekst eigenlijk te kort is of te weinig toelichting bevat. Dit bespaart ons werk, en is vooral ook fijn voor onze bezoekers. Immers is niet iedereen zo lang van stof als ik (zoals je wel aan deze blog kunt zien...)! Daarna keuren we de recensie goed, zodat deze zichtbaar kan blijven.

Het oog wilt ook wat

Wat veel mensen, waaronder ikzelf, ook heel belangrijk vinden bij recensies, is het visuele aspect. Zo kun je met een emoji benadrukken hoe je iets bedoelt, maar vooral foto's zijn vaak een verrijking bij een recensie. Sommige recensenten doen hier enorm hun best voor, en voegen soms wel meer dan tien foto's toe aan een recensie. Natuurlijk hoeft het niet zo uitgebreid, maar het kan lezers wel helpen om een beter beeld te krijgen van de omgeving, de sfeer en het interieur, en natuurlijk wat je allemaal op je bord kunt verwachten. Ook wat foto's betreft is er veel variatie, sommige foto's zijn zo donker of bewogen dat je helaas niet veel ziet, terwijl andere recensenten een bijna professioneel niveau behalen. Toen ik net bij Eet.nu begon waren foto's overigens vaak veel minder mooi dan tegenwoordig. Ze zeggen wel eens "de beste camera is de camera die je bij je hebt", en gelukkig hebben grote telefoonfabrikanten als Apple, Samsung en Sony er veel moeite in gestoken om de camera die bijna iedereen bij zich heeft (de smartphone) echt een goede camera te maken.

Wat ik geleerd heb

Wat je wellicht als rode draad bent tegengekomen in deze blog, is dat er heel veel variatie is in de recensies die we binnenkrijgen. Er is variatie in de lengte, de manier van schrijven, de gebruikte taal of dialect, de eventuele foto's erbij... Bijna iedere recensie is anders. Natuurlijk zegt dat ook veel over de schrijver. Sommige schrijvers zijn heel nauwkeurig en genieten ervan om hun ervaring gedetailleerd te delen, anderen geven gewoon kort en krachtig hun mening. Sommige recensies kunnen we om uiteenlopende redenen zelfs niet zichtbaar laten. Maar alle recensies die je wel kunt lezen laten zien dat niet alleen de restaurants op onze site enorm gevarieerd zijn, maar ook de mensen die deze eetgelegenheden bezoeken. Het is een bijzondere ervaring geweest om zoveel verschillende mensen een klein beetje te hebben leren kennen middels al deze recensies. En mocht je het je afvragen: ja, zelfs na dit enorme aantal vind ik het nog steeds leuk om nieuwe recensies te lezen. Waarschijnlijk vind ik het nu zelfs leuker dan toen ik al die jaren geleden begon!