6 juni, 2014

Sprookje met slokjes

Het kan nu echt hardop worden geroepen: het zomerseizoen is begonnen! In studentenstad Groningen bruist het terrasleven onder het genot van o.m. sprankelende bubbels.

Rotkäppchen

‘tuurlijk, een lekker hoppig glaasje bier is altijd oké, maar meer en meer zie ik ook de studenten-terrasgaanders achter een slanke flûte. Voor wie zich afvraagt of bubbels in een flûte of in een coupe gedronken horen: doe vooral wat je zelf lekker vindt. De coupe gebruikt voor champagne, is, vooral door mensen uit Hollywood, leuk om een toren mee te bouwen en zo een waterval mee te creëren. De flûte is klassiek en niet voor niets: je kunt er goed de sprankelende mini-pareltjes speels hun weg naar boven zien bruisen en de aroma’s komen beter tot hun recht. In een kristallen flûte, zegt men, gedragen de belletjes zich nog vrolijker, maar hiervoor moet je dan wel een gepast etablissement bezoeken –tenzij in jouw keukenkastje kristal standaard voorradig is….

Sekt na de kanovaart

Niet zolang nadat de grens tussen Oost- en West-Duitsland werd opgeheven, dronk ik ergens op een mooie zomeravond een glas sekt. We waren roezig, voldaan over het traject dat we hadden afgelegd. Ontspannen genoeg om een drankje al snel lekker te vinden. Bij deze zat ik meteen weer rechtop: ‘Waàààt is dit???!’ Het was prima op temperatuur, met een fijne sprankel, droog maar niet gortdroog, fris en zeker geen kleffe bruis… Het was een sekt afkomstig uit een klein stadje dat voorheen tot Oost-Duitsland behoorde: het was Rotkäppchen en het kwam uit Freyburg.
Ik bleef, en ben nog steeds, zwaar enthousiast over deze ontdekking: dit was het betere bubbelwerk, en nog zeer betaalbaar ook. Alle reden om een vakantie later de sektkelders in een van de kleinste wijngebieden van Duitsland, Saale-Unstrut, te bezoeken. Om daar het allergrootste eikenhouten vat van 120.000 liter, goed voor de inhoud van 160.000 flessen, te bekijken. Om het verhaal te horen dat in 1854 begon en als een sprookje met goede en slechtere tijden, deels parallel loopt met de geschiedenis van Duitsland.

‘Vanaf nu Rotkäppchen!’

Alleen al de totstandkoming van de naam is bijzonder: in 1894 krijgt de firma de firma te maken met de nieuwe ‘Gesetz zum Schuts der Warenbezeichnungen’. Een internationale wet ter bescherming van productnamen. Het Franse champagnehuis Heidsieck van Monopole spant een rechtszaak aan. De naam Monopol, zo heet de Duitse sekt al 40 jaar, kan tot verwarring leiden. De beslissing valt in het voordeel van Frankrijk. Na aanvankelijk grote paniek besluit de directie tot een oplossing, zo eenvoudig, dat die geniaal genoemd mag worden: Monopol wordt Rotkäppchen. Gewoon genoemd naar de rood stanniolen capsule waar de flessen altijd al mee worden afgesloten.

Sektpromotie in het westen
De rust keert weer en de sekt ontvangt veel belangrijke internationale prijzen. Tot 1989, als De Muur valt. De omzet keldert want alles uit het westen is hot en producten uit de communistische landen oubo. Omdat de medewerkers vrezen hun baan te verliezen, besluiten ze met elkaar de rest van de wereld ‘hun’ sekt te latenproeven. Ze gaan naar beurzen, jaarmarkten, tentoonstellingen en proeverijen. En, het werkt! Ook kritische proevers en gerenommeerde critici kunnen er niet omheen: deze sekt is prima, wat, uitstekend! Zeker de exclusieve Goldkäppchen Weissburgunder, in gelimiteerde oplage, alleen in Freyburg verkrijgbaar.

Vakantiesuggestie
De omzet stijgt wederom, het bedrijf is gered en anno 2014 springlevender dan ooit. Het bewijs dat voormalig Oost-Duits bedrijf Rotkäppchen in 2002 West-Duitse marktleider Mumm overneemt, zegt al heel veel.
Voor Nederlanders is er één klein detail: om deze godendrank te proeven moet je de grens over want het is in ons land niet te koop. Maar heb je het ooit gedronken, begrijp je Anne Meinhardt, biochemicus en toevallig ook wijnkoningin van haar geboorteregio Saale-Unstrut: ‘De beste plek om een goede wijn op te slaan is de herinnering.’ Ik sluit me graag hierbij aan.

Over de auteur

Jos Rietveld

Jos Rietveld is culinair publiciste, copywriter, vertaler en redacteur. Ze heeft, - horeca-achtergrond - , natuurlijk voorkeur voor opdrachten van en over gastronomie; over de klassiekers en de hypes in deze wereld. Steeds meer interesseren regionale gastronomie en de verhalen achter de recepten haar. De verschillen in eetculturen tussen mensen die niet eens zo ver van elkaar leven. Motto: zeg me wat je eet of toon me je keuken en we zijn nog niet uitgegeten.

Reacties

Nieuwe reactie
    1. Om SPAM tegen te gaan moet u deze vraag correct beantwoorden.

Laatste reacties

  1. Ronno in Dit is het einde van de butler

    Heel jammer we hebben van je genoten

  2. Arnaud de Klerk in De veelzijdigheid van de tortillawrap

    De taco als een harde schelp is overigens een puur Amerikaanse "uitvinding". In Mexico ...

  3. Kruimel in 4× een heerlijke high tea

    Helemaal eens met Arnaud! Een high tea is een maaltijd en wordt geserveerd rond 19.00 uur. Een af...

  4. Arnaud de Klerk in Heerlijke desserts om de avond mee af te sluiten

    En daar het het laatste gerecht is welke je na een diner krijgt, bepaalt het voor een groot deel ...

  5. Peter Oud in Dit is het einde van de butler

    Hartelijk dank voor uw hulp bij de reservering van het restaurant. We hebben het nooit zo gedaa...

  6. Arnaud de Klerk in 4× een heerlijke high tea

    Overigens is wat wij hier in Nederland "high tea" komt in Engeland meer overeen met de ...

  7. Arnaud de Klerk in Lees hier alles over pannenkoeken!

    Hoi Chris! Natuurlijk mag je die mee nemen in het blog! Dat vind ik alleen maar leuk!

  8. Chris in Lees hier alles over pannenkoeken!

    Ow wow, die Librije pannenkoek is wel heel bijzonder inderdaad Arnaud! Leuk dat je het hier deelt...