Jagen op de wilde eend

Een maatschappelijk doel

Tijdens een kop koffie, vertellen ze ons over de jacht. Ze vertellen onder meer dat de jacht in het gebied een maatschappelijk doel dient. De jacht is er onder andere om de agrarische sector te ondersteunen. Tevens zijn er veel regels met betrekking tot het jagen op wild en kunnen jagers dus niet te pas en te onpas het vuur openen.

Je merkt aan alles dat de heren (ondanks alle vooroordelen), trots zijn op hun “passie” en dit in alles laten merken. Ze jagen al van jongs af aan en kennen het Beemsterpoldergebied als geen ander. Inmiddels weten ze wat de beste plekken zijn om te jagen. Tevens zijn de heren aangesloten bij de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging.

Passie voor de jacht

Na de kennismaking gaan wij met de heren en hun geweren het gebied in. De mannen benadrukken dat het zonde zou zijn als de overheid het jagen op Nederlands klein wild gaat verbieden. "Het wild uit het buitenland zal kwalitatief minder zijn", roepen ze in koor. Terwijl zij dit zeggen wordt gelijk duidelijk dat ze strijdvaardig genoeg zijn om zich hiertegen te verzetten. Trots op hun Beemster, echte cultuurbewaarders.

Eenmaal aangekomen aanschouwen wij in stilte hoe ze gezamenlijk de jacht openen en binnen no time een aantal wilde eenden binnenhalen. Dolgelukkig kijken de mannen ons aan als ze de ene na de andere eend vangen. De hond van Marcel verzamelt de beestjes, dit doet de hond met hetzelfde enthousiasme als waarmee zijn baasje ze vangt. Dan pakt Henk een van de eenden op en geeft deze aan de chef; "Zo die kom ik vanavond lekker met mijn vrouw bij jullie proeven" voegt Henk er lachend aan toe. Terwijl Chef Maykel meelacht, dwaalt zijn gedachte af naar het moment dat hij straks in de keuken een heerlijk menu kan koken met de wilde eend.

Nieuwe inzichten

Terwijl zij nog even doorgaan met de jacht, bedanken wij de heren en keren huiswaarts met een fantastische vangst en heel veel nieuwe inzichten. In de auto dwaalt mijn gedachte af na hoe ik deze dag begon… Sceptisch, misschien wel lichtelijk bevooroordeeld, zoals zo velen van jullie dat misschien wel zijn. Echter heeft deze dag mij heel veel nieuwe inzichten gegeven.

Ik zag 3 mannen met een Beemster hart, die leven voor het stukje cultuurerfgoed wat de Beemster is. Die met veel passie de balans proberen te behouden binnen de agrarische sector, en dit door middel van het jagen in stand kunnen houden. Mannen die wel degelijk geven om het welzijn van deze beestjes. Alleen weten ze ook hoe belangrijk het is dat ze in een gebied jagen waar de hele economie draait om de lokale producten uit de agrarische sector. En het jagen dus een groot maatschappelijk doel dient. En daar valt uiteraard wat voor te zeggen.

Zo'n dag geeft je stof tot nadenken en doet je tegelijkertijd beseffen dat het koken met dagverse producten het mooiste is wat je als restaurant kunt doen. En dat dit zo dicht mogelijk bij de bron vandaan halen, het allermooist is. Je kan daarin niet iedereen blij mee maken, maar wel bewust. En daar gaat het toch ook wel een beetje om.